معنی فارسی illiteracy
B1 /ɪˈlɪt(ʃ)ɹəsi/عدم توانایی در خواندن و نوشتن، معمولاً در بزرگسالان.
The inability to read and write.
- noun
noun
معنی(noun):
The inability to read and write.
مثال:
Illiteracy is widespread in certain areas of the country.
معنی(noun):
The portion of a population unable to read and write, generally given as a percentage.
معنی(noun):
A word, phrase or grammatical turn thought to be characteristic of an illiterate person.
معنی(noun):
(by extension) Unlearnedness; the state of being ignorant or unlettered.
example
معنی(example):
بی‌سوادی یک مشکل بزرگ در برخی کشورها است.
مثال:
Illiteracy is a big problem in some countries.
معنی(example):
ما باید به بی‌سوادی در جامعه‌مان رسیدگی کنیم.
مثال:
We need to address illiteracy in our community.
معنی فارسی کلمه illiteracy
:
عدم توانایی در خواندن و نوشتن، معمولاً در بزرگسالان.
