معنی فارسی impeccable
C1 /ɪmˈpɛkəbəl/بینظیر، به معنای بدون خطا و نقص.
Flawless; without faults or errors.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Perfect, without faults, flaws or errors
مثال:
He grew up in Norway, but he writes impeccable English.
معنی(adjective):
Incapable of wrongdoing or sin; immaculate
example
معنی(example):
آداب او در میز شام بینظیر است.
مثال:
Her manners are impeccable at the dinner table.
معنی(example):
او در طول بحث یک استدلال بینظیر ارائه داد.
مثال:
He made an impeccable argument during the debate.
معنی فارسی کلمه impeccable
:
بینظیر، به معنای بدون خطا و نقص.
