معنی فارسی impetration
B1 /ɪmpɪˈtɹeɪʃən/انجام درخواست، به ویژه برای دریافت مجوز یا صلاحیت.
The act of obtaining or requesting something formally.
- noun
noun
معنی(noun):
The act of impetrating, or obtaining by petition or entreaty.
معنی(noun):
The obtaining of benefice from Rome by solicitation, which benefice belonged to the disposal of the king or other lay patron of the realm.
example
معنی(example):
انجام درخواست تأیید شد.
مثال:
The impetration of the request was approved.
معنی(example):
فرآیند انجام درخواست بیشتر از حد انتظار طول کشید.
مثال:
The impetration process took longer than expected.
معنی فارسی کلمه impetration
:
انجام درخواست، به ویژه برای دریافت مجوز یا صلاحیت.
