معنی فارسی incardinated

B2

فرم گذشته فعل منصب دادن به کسی در کلیسا یا مقام دینی.

Past tense of incardinate, referring to someone who has been assigned to a church jurisdiction.

example
معنی(example):

او پس از سال‌ها خدمت به جماعت جدید منصوب شد.

مثال:

He was incardinated to the new parish after years of service.

معنی(example):

منصوب شدن معمولاً شامل یک مراسم رسمی است.

مثال:

Being incardinated often involves a formal ceremony.

معنی فارسی کلمه incardinated

:

فرم گذشته فعل منصب دادن به کسی در کلیسا یا مقام دینی.