معنی فارسی incontinence
C1 /ɪnˈkɒntɪnəns/بی اختیاری، به معنای ناتوانی در کنترل ادرار یا مدفوع است.
The inability to control urination or defecation.
- noun
noun
معنی(noun):
Lack of self-restraint, an inability to control oneself; unchastity.
معنی(noun):
(urology) The inability of any of the physical organs to restrain discharges of their contents; involuntary discharge or evacuation (of urine or feces).
example
معنی(example):
بی اختیاری می‌تواند یک وضعیت پزشکی جدی باشد.
مثال:
Incontinence can be a serious medical condition.
معنی(example):
افراد مسن گاهی اوقات از بی اختیاری رنج می‌برند.
مثال:
Elderly people sometimes suffer from incontinence.
معنی فارسی کلمه incontinence
:
بی اختیاری، به معنای ناتوانی در کنترل ادرار یا مدفوع است.
