معنی فارسی indisposition
B2 /ɪnˌdɪspəˈzɪʃən/ناتوانی به معنای عدم توانایی در انجام کاری به علت بیماری یا ناراحتی است.
A state of being unwell or unable to perform certain tasks.
- noun
noun
معنی(noun):
A mild illness, the state of being indisposed.
معنی(noun):
A state of not being disposed to do something; disinclination; unwillingness.
معنی(noun):
A bad mood or disposition.
example
معنی(example):
ناتوانی او مانع از شرکت در جلسه شد.
مثال:
Her indisposition kept her from attending the meeting.
معنی(example):
او به دلیل ناتوانی تلفنی خبر بیماری داد.
مثال:
He called in sick due to an indisposition.
معنی فارسی کلمه indisposition
:
ناتوانی به معنای عدم توانایی در انجام کاری به علت بیماری یا ناراحتی است.
