معنی فارسی induced
B1 /ɪnˈduːst/القاء شده، ایجاد شده، به معنای ایجاد یک وضعیت خاص یا تغییر در چیز دیگری.
Caused or brought about, often referring to effects or responses.
- verb
verb
معنی(verb):
To lead by persuasion or influence; incite or prevail upon.
معنی(verb):
To cause, bring about, lead to.
مثال:
His meditation induced a compromise. Opium induces sleep.
معنی(verb):
To cause or produce (electric current or a magnetic state) by a physical process of induction.
معنی(verb):
To infer by induction.
معنی(verb):
To lead in, bring in, introduce.
معنی(verb):
To draw on, place upon.
example
معنی(example):
دارو احساسی از آرامش را القا کرد.
مثال:
The medication induced a feeling of calm.
معنی(example):
دانشمند تغییراتی در سلول‌ها القا کرد.
مثال:
The scientist induced changes in the cells.
معنی فارسی کلمه induced
:
القاء شده، ایجاد شده، به معنای ایجاد یک وضعیت خاص یا تغییر در چیز دیگری.
