معنی فارسی infamies
C2اقدامات زشت و شرورانه که باعث بدنامی یا ننگ می‌شوند.
Acts of disgrace or infamous conduct that lead to public shame.
- noun
noun
معنی(noun):
The state of being infamous.
معنی(noun):
A reputation as being evil.
معنی(noun):
A reprehensible occurrence or situation.
معنی(noun):
A stigma attaching to a person's character that disqualifies them from being a witness.
example
معنی(example):
شرارت‌های تاریخ به ما یادآوری می‌کند که نفرت چه پیامدهایی به همراه دارد.
مثال:
The infamies of history remind us of the consequences of hatred.
معنی(example):
برخی از شخصیت‌های داستان به خاطر شرارت‌هایشان به یاد آورده می‌شوند، نه دستاوردهایشان.
مثال:
Some characters in the story are remembered for their infamies rather than their achievements.
معنی فارسی کلمه infamies
:
اقدامات زشت و شرورانه که باعث بدنامی یا ننگ می‌شوند.
