معنی فارسی inference
B2 /ˈɪn.fə.ɹəns/استنباط به معنای نتیجه‌گیری یا به‌دست آوردن اطلاعات جدید از اطلاعات موجود است.
A conclusion reached on the basis of evidence and reasoning.
- noun
noun
معنی(noun):
The act or process of inferring by deduction or induction.
معنی(noun):
That which is inferred; a truth or proposition drawn from another which is admitted or supposed to be true; a conclusion; a deduction.
example
معنی(example):
نتیجه‌گیری از شواهد واضح بود.
مثال:
The inference was clear from the evidence.
معنی(example):
نتیجه‌گیری او دربارهٔ شرایط درست بود.
مثال:
His inference about the situation was correct.
معنی فارسی کلمه inference
:
استنباط به معنای نتیجه‌گیری یا به‌دست آوردن اطلاعات جدید از اطلاعات موجود است.
