معنی فارسی infixation
C1 /ɪnfɪkˈseɪʃən/اینسفیکیشن، فرایند قرار دادن یک جمله جدید در وسط یک کلمه.
A linguistic process of inserting a morpheme within a word.
- noun
noun
معنی(noun):
Word-formation involving an infix or infixes; adding an infix to a word.
معنی(noun):
(grammar) The state or quality of being infixed.
example
معنی(example):
اینسفیکیشن یک پدیده زبانی نادر است.
مثال:
Infixation is a rare linguistic phenomenon.
معنی(example):
زبانشناسان اینسفیکیشن را در زبانهای مختلف مطالعه میکنند.
مثال:
Linguists study infixation in different languages.
معنی فارسی کلمه infixation
:
اینسفیکیشن، فرایند قرار دادن یک جمله جدید در وسط یک کلمه.