معنی فارسی infliction

B1 /ɪnˈflɪkʃən/

عمل یا حالت ایجاد درد یا آسیب.

The action of causing harm or pain.

noun
معنی(noun):

The act of inflicting or something inflicted; an imposition.

example
معنی(example):

وارد کردن درد هرگز قابل قبول نیست.

مثال:

The infliction of pain is never acceptable.

معنی(example):

او با تحمیل مجازات شدید روبرو بود.

مثال:

He faced the infliction of severe punishment.

معنی فارسی کلمه infliction

: معنی infliction به فارسی

عمل یا حالت ایجاد درد یا آسیب.