معنی فارسی inhabitable
B1 /ɪnˈhæbɪɾəbəl/به معنای داشتن شرایط مناسب برای زندگی یا سکونت.
Capable of being lived in.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Fit to live in; habitable.
example
معنی(example):
این سیاره قابل سکونت نیست.
مثال:
This planet is not inhabitable.
معنی(example):
آنها به دنبال مکانهای قابل سکونت در فضا هستند.
مثال:
They are looking for inhabitable places in space.
معنی فارسی کلمه inhabitable
:
به معنای داشتن شرایط مناسب برای زندگی یا سکونت.
