معنی فارسی inhabitance
B1عمل یا وضعیت زندگی در یک مکان.
The act of inhabiting or the state of being inhabited.
- noun
noun
معنی(noun):
The condition of inhabiting or of being inhabited; occupancy
example
معنی(example):
سکونت در این منطقه در طول سالها تغییر کرده است.
مثال:
The inhabitance of the region has changed over the years.
معنی(example):
سکونت برای درک تنوع زیستی ضروری است.
مثال:
Inhabitance is essential for understanding biodiversity.
معنی فارسی کلمه inhabitance
:
عمل یا وضعیت زندگی در یک مکان.
