معنی فارسی injuncts

B2

injuncts به احکامی گفته می‌شود که منع یا الزام انجام یا عدم انجام عملی را از سوی دادگاه مشخص می‌کند.

Legal orders that prohibit a party from taking certain actions.

verb
معنی(verb):

To put an injunction against. (Used both of the party who applies for the injunction and of the judge who grants it.)

example
معنی(example):

در اصطلاح حقوقی، injuncts به احکام دادگاهی اشاره دارد که اقداماتی خاص را ممنوع می‌کند.

مثال:

In legal terms, injuncts refer to court orders prohibiting certain actions.

معنی(example):

قاضی‌ها ممکن است injuncts را صادر کنند تا از آسیب دیدن در طول روند قانونی جلوگیری کنند.

مثال:

Judges may issue injuncts to prevent harm during legal proceedings.

معنی فارسی کلمه injuncts

: معنی injuncts به فارسی

injuncts به احکامی گفته می‌شود که منع یا الزام انجام یا عدم انجام عملی را از سوی دادگاه مشخص می‌کند.