معنی فارسی intelligentsia
C1 /ɪntɛlɪˈd͡ʒɛntsɪə/گروهی از افراد تحصیل‌کرده و روشنفکر که در جامعه تأثیرگذارند.
The intellectual elite of a society, often involved in cultural or political discussions.
- noun
noun
معنی(noun):
The intellectual élite of a society (especially in nineteenth-century Poland, in Russia and later the Soviet Union).
example
معنی(example):
نخبگان فکری معمولاً درباره مسائل اجتماعی مهم بحث می‌کنند.
مثال:
The intelligentsia often discusses important social issues.
معنی(example):
او یکی از صداهای پیشرو در نخبگان فکری کشور است.
مثال:
She is a leading voice in the intelligentsia of the country.
معنی فارسی کلمه intelligentsia
:
گروهی از افراد تحصیل‌کرده و روشنفکر که در جامعه تأثیرگذارند.
