معنی فارسی intent
B2 /ɪnˈtɛnt/قصد، نیت یا هدفی که شخص برای انجام کاری دارد.
A plan or purpose behind an action.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
A purpose; something that is intended.
معنی(noun):
The state of someone’s mind at the time of committing an offence.
adjective
معنی(adjective):
Firmly fixed or concentrated on something.
مثال:
a mind intent on self-improvement
معنی(adjective):
Engrossed.
معنی(adjective):
Unwavering from a course of action.
example
معنی(example):
قصد او کمک به جامعه بود.
مثال:
Her intent was to help the community.
معنی(example):
او قصد خود را به وضوح بیان کرد.
مثال:
He stated his intent clearly.
معنی فارسی کلمه intent
:
قصد، نیت یا هدفی که شخص برای انجام کاری دارد.
