معنی فارسی inunction
B1 /ɪnˈʌŋkʃən/استعمال موضعی به معنای پوشش یک ماده روی پوست است.
The act of applying a medicinal substance to the skin.
- noun
noun
معنی(noun):
The anointing or rubbing in of oil or balm.
example
معنی(example):
پزشک یک ماده موضعی را بر روی پوست بیمار استعمال کرد.
مثال:
The doctor applied an inunction to the patient's skin.
معنی(example):
استعمال موضعی اغلب برای اهداف درمانی استفاده می‌شود.
مثال:
Inunction is often used for medicinal purposes.
معنی فارسی کلمه inunction
:
استعمال موضعی به معنای پوشش یک ماده روی پوست است.
