معنی فارسی iron oxide
B2ترکیب شیمیایی که از اکسیداسیون آهن به وجود می‌آید و معمولاً غیرقابل حل است.
A chemical compound formed from iron and oxygen, commonly seen as rust.
- noun
noun
معنی(noun):
The compound obtained by the reaction of oxygen on iron. Either iron(II) oxide (old term ferrous oxide, chemical formula FeO) or iron(III) oxide (old term ferric oxide, chemical formula Fe2O3). Generally known as rust when hydrated.
example
معنی(example):
اکسید آهن به عنوان زنگ شناخته می‌شود.
مثال:
Iron oxide is commonly known as rust.
معنی(example):
میز به وسیله اکسید آهن از فلز قدیمی پوشیده شده است.
مثال:
The table is covered in iron oxide from the old metal.
معنی فارسی کلمه iron oxide
:
ترکیب شیمیایی که از اکسیداسیون آهن به وجود می‌آید و معمولاً غیرقابل حل است.
