معنی فارسی ischemia

B2 /ɪˈskiːmi.ə/

کاهش جریان خون به یک ناحیه مشخص بدن که می‌تواند منجر به آسیب بافتی شود.

A condition characterized by insufficient blood supply to a part of the body, often resulting in tissue damage.

noun

معنی(noun):

Local disturbance in blood circulation due to mechanical obstruction of the blood supply (vasoconstriction, thrombosis or embolism).

example

معنی(example):

ایسکمی به کاهش جریان خون به یک اندام یا بافت اشاره دارد.

مثال:

Ischemia refers to a reduced blood flow to an organ or tissue.

معنی(example):

پزشکان با استفاده از تکنیک‌های تصویربرداری مختلف، ایسکمی را تشخیص می‌دهند.

مثال:

Doctors diagnose ischemia through various imaging techniques.

معنی فارسی کلمه ischemia

کاهش جریان خون به یک ناحیه مشخص بدن که می‌تواند منجر به آسیب بافتی شود.