معنی فارسی juncture
B2 /ˈdʒʌŋk.tʃɚ/نقطه اتصال به معنای لحظه یا مرحله‌ای است که در آن تصمیم‌گیری ضروری است.
A point in time or space where two things meet.
- noun
noun
معنی(noun):
A place where things join, a junction.
معنی(noun):
A critical moment in time.
مثال:
We're at a crucial juncture in our relationship.
معنی(noun):
The manner of moving (transition) or mode of relationship between two consecutive sounds; a suprasegmental phonemic cue, by which a listener can distinguish between two otherwise identical sequences of sounds that have different meanings.
example
معنی(example):
در این مرحله، ما نیاز به اتخاذ تصمیم داریم.
مثال:
At this juncture, we need to make a decision.
معنی(example):
نقطه اتصال در جاده گیج کننده بود.
مثال:
The juncture in the road was confusing.
معنی فارسی کلمه juncture
:
نقطه اتصال به معنای لحظه یا مرحله‌ای است که در آن تصمیم‌گیری ضروری است.
