معنی فارسی klaxon
B2 /ˈklæks(ə)n/زنگ خطر، صدایی بلند و هشدار دهنده که معمولاً برای جلب توجه در مواقع اضطراری به صدا درمی‌آید.
A loud warning sound, typically used for alerting others in emergencies.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A loud electric alarm or horn.
verb
معنی(verb):
To produce a loud, siren-like wail.
example
معنی(example):
زنگ خطر به صدا درآمد تا به همه هشدار دهد.
مثال:
The klaxon sounded to warn everyone.
معنی(example):
زنگ خطر معمولاً در موارد اضطراری استفاده می‌شود.
مثال:
A klaxon is often used in emergencies.
معنی فارسی کلمه klaxon
:
زنگ خطر، صدایی بلند و هشدار دهنده که معمولاً برای جلب توجه در مواقع اضطراری به صدا درمی‌آید.
