معنی فارسی knell
C1 /nɛl/صدای زنگی که معمولاً برای سوگواری یا یادبود استفاده می‌شود.
The sound of a bell, especially when rung solemnly for a funeral.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The sound of a bell knelling; a toll (particularly one signalling a death).
معنی(noun):
A sign of the end or demise of something or someone.
verb
معنی(verb):
To ring a bell slowly, especially for a funeral; to toll.
معنی(verb):
To signal or proclaim something (especially a death) by ringing a bell.
معنی(verb):
To summon by, or as if by, ringing a bell.
example
معنی(example):
زنگ کلیسا برای مرحوم زنگ زد.
مثال:
The church bell gave a knell for the deceased.
معنی(example):
آنها صدای زنگ را در دوردست شنیدند.
مثال:
They heard the knell echoing in the distance.
معنی فارسی کلمه knell
:
صدای زنگی که معمولاً برای سوگواری یا یادبود استفاده می‌شود.
