معنی فارسی knock-back
B2شکست، به عملی اطلاق می‌شود که در آن شخص یا گروهی در برابر یک موانع یا دشواری‌ها قرار می‌گیرد.
A setback or failure, particularly in professional or personal contexts.
- noun
noun
معنی(noun):
A blow that causes the recipient to fall or move backwards, a knock back; a recoil.
معنی(noun):
Something that impedes or reverses progress; a setback.
معنی(noun):
A rejection; a refusal.
مثال:
He got a few knockbacks today when he tried to give his resume out at the local shops.
example
معنی(example):
او وقتی که شغل را نگرفت، یک شکست را تجربه کرد.
مثال:
He experienced a knock-back when he didn’t get the job.
معنی(example):
تیم بعد از باخت در مسابقه نهایی با یک شکست مواجه شد.
مثال:
The team faced a knock-back after losing the final match.
معنی فارسی کلمه knock-back
:
شکست، به عملی اطلاق می‌شود که در آن شخص یا گروهی در برابر یک موانع یا دشواری‌ها قرار می‌گیرد.
