معنی فارسی knout
B2 [nʌʊt]کنت، نوعی ابزار تنبیه که در گذشته برای مجازات بکار میرفت.
A whip used for punishment in certain historical contexts.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
A leather scourge (multi-tail whip), in the severe version known as 'great knout' with metal weights on each tongue, notoriously used in imperial Russia.
مثال:
1980: Spray and then slogging knouts of water hit the windows or lights like snarling disaffected at a mansion of the rich and frivolous. — Anthony Burgess, Earthly Powers
verb
معنی(verb):
To flog or beat with a knout.
example
معنی(example):
کنت گذشته برای تنبیه استفاده میشد.
مثال:
The knout was historically used for punishment.
معنی(example):
او درباره کنت در کلاس تاریخ خواند.
مثال:
He read about the knout in history class.
معنی فارسی کلمه knout
:
کنت، نوعی ابزار تنبیه که در گذشته برای مجازات بکار میرفت.
