معنی فارسی koine
B2 /ˈkɔɪneɪ/گویشی از زبان یونانی که در زمان‌های باستان عمومی بوده است
A common dialect of Greek used in Hellenistic and Roman times
- noun
noun
معنی(noun):
A lingua franca.
معنی(noun):
A regional language that becomes standard over time.
example
معنی(example):
یونانی کُواین در زمان‌های باستان به‌طور گسترده صحبت می‌شد.
مثال:
Koine Greek was widely spoken in ancient times.
معنی(example):
کُواین گویش مشترک دوره هلنیستی است.
مثال:
Koine is the common dialect of the Hellenistic period.
معنی فارسی کلمه koine
:
گویشی از زبان یونانی که در زمان‌های باستان عمومی بوده است
