معنی فارسی laird
C1 /lɛəɹd/عنوانی برای مالک زمین یا زمیندار، به ویژه در اسکاتلند.
A lord or owner of a large estate in Scotland.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
The owner of a Scottish estate; a member of the landed gentry, a landowner.
معنی(noun):
Often in the form Laird of, followed by a patronymic: a Scottish clan chief.
verb
معنی(verb):
Chiefly as laird it over: to behave like a laird, particularly to act haughtily or to domineer; to lord (it over).
example
معنی(example):
لیراد مالک ملک است.
مثال:
The laird owns the estate.
معنی(example):
بسیاری از لیرادها در سیاست محلی درگیر هستند.
مثال:
Many lairds are involved in local politics.
معنی فارسی کلمه laird
:
عنوانی برای مالک زمین یا زمیندار، به ویژه در اسکاتلند.
