معنی فارسی landlubber
B1 /ˈlænd.lʌb.ɚ/زمین‌نورد به کسی اطلاق می‌شود که در دریا سفر نکرده و تجربه کمی در امور دریایی دارد.
A person who is uncomfortable or unfamiliar with the sea.
- noun
noun
معنی(noun):
Someone unfamiliar with the sea or seamanship, especially a novice seaman.
example
معنی(example):
او یک زمین‌نورد است که ترجیح می‌دهد در خشکی بماند.
مثال:
He is a landlubber who prefers staying on dry land.
معنی(example):
ملوان به من گفت زمین‌نورد.
مثال:
The sailor called me a landlubber.
معنی فارسی کلمه landlubber
:
زمین‌نورد به کسی اطلاق می‌شود که در دریا سفر نکرده و تجربه کمی در امور دریایی دارد.
