معنی فارسی lessee
B1شخصی که ملکی را به صورت اجاره‌ای از یک مالک یا مؤجر می‌گیرد.
A person who leases or rents a property from a landlord.
- noun
noun
معنی(noun):
An individual or a corporation who has the right of use of something of value, gained through a lease agreement with the real owner of the property.
معنی(noun):
The entity to whom a lease is given, or who takes an estate by lease.
معنی(noun):
Someone who is allowed to use a house, building, land etc. for a period of time in return for payment to the owner.
example
معنی(example):
مستأجر قرارداد اجاره را امضا کرد.
مثال:
The lessee signed the rental agreement.
معنی(example):
به عنوان مستأجر، او حقوق و مسئولیت‌های خاصی دارد.
مثال:
As a lessee, he has certain rights and responsibilities.
معنی فارسی کلمه lessee
:
شخصی که ملکی را به صورت اجاره‌ای از یک مالک یا مؤجر می‌گیرد.
