معنی فارسی levee
B1 /ləˈveɪ/سیل‌بند، دیواری که برای جلوگیری از سیلاب ساخته می‌شود.
An embankment built to prevent the overflow of water onto land.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An embankment to prevent inundation; as, the levees along the Mississippi.
معنی(noun):
The steep bank of a river.
معنی(noun):
The border of an irrigated field.
معنی(noun):
A pier or other landing place on a river.
verb
معنی(verb):
To keep within a channel by means of levees.
مثال:
to levee a river
example
معنی(example):
سیل‌بند از شهر در برابر سیلاب محافظت کرد.
مثال:
The levee protected the town from flooding.
معنی(example):
یک سیل‌بند می‌تواند به مدیریت سطح آب کمک کند.
مثال:
A levee can help manage water levels.
معنی فارسی کلمه levee
:
سیل‌بند، دیواری که برای جلوگیری از سیلاب ساخته می‌شود.
