معنی فارسی longhouse
B1خانه‌ای بلند و باریک که معمولا در آن چند خانواده زندگی می‌کنند.
A long, narrow house traditionally used for communal living.
- noun
noun
معنی(noun):
A long communal housing of the Iroquois and some other American Indians, the Malays, the Indonesians, the Vikings and many other peoples.
معنی(noun):
An outhouse: an outbuilding used for urination and defecation.
example
معنی(example):
آنها یک خانه بلند برای زندگی جمعی ساختند.
مثال:
They built a longhouse for communal living.
معنی(example):
یک خانه بلند در بسیاری از فرهنگ‌های بومی معمول است.
مثال:
A longhouse is typical in many native cultures.
معنی فارسی کلمه longhouse
:
خانه‌ای بلند و باریک که معمولا در آن چند خانواده زندگی می‌کنند.
