معنی فارسی magnanimous
C1 /mæɡˈnæn.ɪ.məs/بزرگمنش، به معنای بخشندگی و بزرگواری.
Very generous or forgiving, especially toward a rival or someone less powerful.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Noble and generous in spirit.
مثال:
He thinks himself ardent, impulsive, passionate, magnanimous — capable of boundless enthusiasm for an idea or a sentiment.
example
معنی(example):
او در پیروزی بزرگمنش بود.
مثال:
She was magnanimous in victory.
معنی(example):
طبیعت بزرگمنش او، دوستان زیادی برایش به ارمغان آورد.
مثال:
His magnanimous nature won him many friends.
معنی فارسی کلمه magnanimous
:
بزرگمنش، به معنای بخشندگی و بزرگواری.