معنی فارسی magnificence
C1 /mæɡˈnɪfɪsəns/عظمت و زیبایی فوقالعاده چیزی.
The quality of being magnificent; grandeur.
- noun
noun
معنی(noun):
Grandeur, brilliance, lavishness or splendor
معنی(noun):
The act of doing what is magnificent; the state or quality of being magnificent.
معنی(noun):
Impressiveness
example
معنی(example):
شکوه کوهها نفس مرا گرفت.
مثال:
The magnificence of the mountains took my breath away.
معنی(example):
لباس او نمونهای از شکوه بود.
مثال:
Her dress was a display of magnificence.
معنی فارسی کلمه magnificence
:
عظمت و زیبایی فوقالعاده چیزی.
