معنی فارسی mandates
B1دستور یا قوانینی که ناشی از یک مقام بالاتر صادر می‌شود.
An official order or commission to do something.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
An official or authoritative command; an order or injunction; a commission; a judicial precept.
معنی(noun):
The authority to do something, as granted to a politician by the electorate.
معنی(noun):
A papal rescript.
معنی(noun):
A period during which a government is in power.
verb
معنی(verb):
To authorize
معنی(verb):
To make mandatory
example
معنی(example):
دولت دستورات را برای اطمینان از ایمنی عمومی صادر می‌کند.
مثال:
The government issues mandates to ensure public safety.
معنی(example):
شرکت دستورات تعیین شده توسط نهاد تنظیم‌گر را دنبال کرد.
مثال:
The company followed the mandates set by the regulatory body.
معنی فارسی کلمه mandates
:
دستور یا قوانینی که ناشی از یک مقام بالاتر صادر می‌شود.
