معنی فارسی mandolin
B1 /ˈmændəlɪn/ماندولین، یک ساز زهی کوچک با صداهای واضح و هماهنگ که معمولاً در دسته‌های سازهای سنتی استفاده می‌شود.
A small, stringed musical instrument with a distinctive sound, commonly used in folk music.
- noun
A stringed instrument and a member of the lute family, having eight strings in four courses, frequently tuned as a violin, and with either a bowl-shaped back or a flat back
A kitchen tool used for slicing vegetables (usually spelled mandoline)
An RAF World War II code name for patrols to attack enemy railway transport and other ground targets
معمولاً در موسیقی فولک از ماندولین استفاده می‌شود.
The mandolin is often used in folk music.
او از پدربزرگش یاد گرفت که ماندولین بنوازد.
She learned to play the mandolin from her grandfather.
معنی فارسی کلمه mandolin
:
ماندولین، یک ساز زهی کوچک با صداهای واضح و هماهنگ که معمولاً در دسته‌های سازهای سنتی استفاده می‌شود.
