معنی فارسی mendacity
C2 /mɛnˈdæsəti/دروغگویی، کیفیت یا حالت دروغ گفتن یا فریب دادن.
The quality of being mendacious; untruthfulness.
- noun
noun
معنی(noun):
The fact or condition of being untruthful; dishonesty.
معنی(noun):
A deceit, falsehood, or lie.
example
معنی(example):
دروغگویی در اظهارات او واضح بود.
مثال:
The mendacity of his statements was evident.
معنی(example):
دروغگویی میتواند به اعتماد در روابط آسیب برساند.
مثال:
Mendacity can damage trust in relationships.
معنی فارسی کلمه mendacity
:
دروغگویی، کیفیت یا حالت دروغ گفتن یا فریب دادن.