معنی فارسی mendicants
B2افرادی که برای امرار معاش از دیگران تقاضا می‌کنند یا درخواستی دارند.
Individuals who beg for money or food as a means of survival.
- noun
noun
معنی(noun):
A pauper who lives by begging.
معنی(noun):
A religious friar, forbidden to own personal property, who begs for a living.
example
معنی(example):
مندانکان برای بقای خود به خیرخواهی دیگران وابسته‌اند.
مثال:
The mendicants rely on the charity of others for their survival.
معنی(example):
در گذشته، مندانکان معمولاً از شهری به شهری دیگر برای دریافت صدقه سفر می‌کردند.
مثال:
In the past, mendicants often traveled from town to town asking for alms.
معنی فارسی کلمه mendicants
:
افرادی که برای امرار معاش از دیگران تقاضا می‌کنند یا درخواستی دارند.
