معنی فارسی midden
B1 /ˈmɪdən/توده زباله، محلی در باستان‌شناسی که شامل زباله‌ها و بقایای زندگی گذشته است.
A refuse heap or an accumulation of waste, often found in archaeological contexts.
- noun
noun
معنی(noun):
A dungheap.
معنی(noun):
A refuse heap usually near a dwelling.
معنی(noun):
A prehistoric pile of bones and shells.
example
معنی(example):
باستان‌شناسان یک توده زباله پر از ابزارهای باستانی کشف کردند.
مثال:
The archaeologists discovered a midden filled with ancient tools.
معنی(example):
حیوانات معمولاً از توده زباله برای پیدا کردن غذا حفاری می‌کنند.
مثال:
Animals often dig through the midden looking for food.
معنی فارسی کلمه midden
:
توده زباله، محلی در باستان‌شناسی که شامل زباله‌ها و بقایای زندگی گذشته است.
