معنی فارسی mindfulness
B1حالت مراقبه و توجه به وضعیت افراد به منظور بهبود روان و احساسات.
The quality of being aware and present in the moment.
- noun
noun
معنی(noun):
Awareness.
معنی(noun):
Inclination to be mindful or aware.
معنی(noun):
(as understood in Buddhism and psychology) Paying attention on purpose, in the present moment, and non-judgementally.
معنی(noun):
A form of secular meditation practice with roots in Buddhist meditation.
example
معنی(example):
آگاهی ذهنی می‌تواند بهبود روانی را به ارمغان آورد.
مثال:
Mindfulness can improve mental well-being.
معنی(example):
تمرین آگاهی ذهنی اضطراب را کاهش می‌دهد و تمرکز را افزایش می‌دهد.
مثال:
Practicing mindfulness reduces anxiety and enhances focus.
معنی فارسی کلمه mindfulness
:
حالت مراقبه و توجه به وضعیت افراد به منظور بهبود روان و احساسات.
