معنی فارسی mischance
B2 /mɪsˈtʃɑːns/حوادث ناگوار یا بدشانسی که به طور غیرمنتظره رخ می‌دهند.
An unfortunate occurrence or accident.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Bad luck, misfortune.
معنی(noun):
A mishap, an unlucky circumstance.
verb
معنی(verb):
To undergo (a misfortune); to suffer (something unfortunate).
example
معنی(example):
او در طول سفرش با یک بدشانسی مواجه شد.
مثال:
He encountered a mischance during his trip.
معنی(example):
بدشانسی گاهی می‌تواند به فرصت‌های غیرمنتظره منجر شود.
مثال:
Mischance can sometimes lead to unexpected opportunities.
معنی فارسی کلمه mischance
:
حوادث ناگوار یا بدشانسی که به طور غیرمنتظره رخ می‌دهند.
