معنی فارسی mistrust
B1 /mɪsˈtɹʌst/احساس عدم اطمینان یا تردید نسبت به کسی یا چیزی.
A lack of trust in someone or something.
- noun
- verb
noun
معنی(noun):
Lack of trust or confidence; distrust, untrust.
verb
معنی(verb):
To have no confidence in (something or someone).
معنی(verb):
To be wary, suspicious or doubtful of (something or someone).
معنی(verb):
To suspect, to imagine or suppose (something) to be the case.
معنی(verb):
To be suspicious.
example
معنی(example):
او پس از حادثه نسبت به غریبه‌ها بی‌اعتماد شد.
مثال:
She developed a mistrust of strangers after the incident.
معنی(example):
دروغ‌های مکرر او منجر به بی‌اعتمادی عمیق میان دوستانش شد.
مثال:
His constant lies led to a deep mistrust among his friends.
معنی فارسی کلمه mistrust
:
احساس عدم اطمینان یا تردید نسبت به کسی یا چیزی.
