معنی فارسی mistrusting
B1بی‌اعتماد بودن به دیگران، به عنوان صفتی برای توصیف شخصی است که به راحتی به دیگران اعتماد نمی‌کند.
Having or showing a lack of trust; suspicious.
- verb
- noun
verb
معنی(verb):
To have no confidence in (something or someone).
معنی(verb):
To be wary, suspicious or doubtful of (something or someone).
معنی(verb):
To suspect, to imagine or suppose (something) to be the case.
معنی(verb):
To be suspicious.
noun
معنی(noun):
Mistrust
example
معنی(example):
او به خاطر بی‌اعتماد بودن به افراد جدید شناخته شده است.
مثال:
She is known for mistrusting new people.
معنی(example):
طبیعت بی‌اعتماد او باعث می‌شود که دوستیابی دشوار باشد.
مثال:
His mistrusting nature makes it hard to make friends.
معنی فارسی کلمه mistrusting
:
بی‌اعتماد بودن به دیگران، به عنوان صفتی برای توصیف شخصی است که به راحتی به دیگران اعتماد نمی‌کند.
