معنی فارسی mouth-breather
B1به فردی اطلاق می‌شود که بیشتر از طریق دهان نفس می‌کشد تا از بینی.
A person who breathes through their mouth rather than their nose, often used in a derogatory manner.
- noun
noun
معنی(noun):
A person who routinely inhales and exhales through the mouth, instead of through the nose.
معنی(noun):
A person who is boorish, stupid, or otherwise unattractive.
example
معنی(example):
او معمولاً به خاطر اینکه دهانش را باز نگه می‌دارد، مورد تمسخر قرار می‌گیرد.
مثال:
He is often teased for being a mouth-breather.
معنی(example):
کسانی که با دهان نفس می‌کشند، معمولاً دهان‌های خشکی دارند.
مثال:
Mouth-breathers tend to have dry mouths.
معنی فارسی کلمه mouth-breather
:
به فردی اطلاق می‌شود که بیشتر از طریق دهان نفس می‌کشد تا از بینی.
