معنی فارسی mouthpieces
B1لولهٔ دهانی به قطعه‌ای اطلاق می‌شود که در سازهای بادی برای تولید صدا استفاده می‌شود.
A component of wind instruments that the player blows into to produce sound.
- noun
noun
معنی(noun):
A part of any device that functions in or near the mouth, especially:
معنی(noun):
A spokesman; one who speaks on behalf of someone else.
مثال:
The novel's protagonist serves as a mouthpiece for the author's political views.
معنی(noun):
A lawyer for the defense.
example
معنی(example):
او با یک لولهٔ دهانی ویژه ترومپت می‌زند.
مثال:
He plays the trumpet with a special mouthpiece.
معنی(example):
سازهای مختلف نیاز به انواع مختلفی از لوله‌های دهانی دارند.
مثال:
Different instruments require different types of mouthpieces.
معنی فارسی کلمه mouthpieces
:
لولهٔ دهانی به قطعه‌ای اطلاق می‌شود که در سازهای بادی برای تولید صدا استفاده می‌شود.
