معنی فارسی neophyte
B1 /ˈni.əˌfaɪt/فردی که به تازگی وارد یک فعالیت، شغل یا مذهب شده است.
A person who is new to a subject, skill, or belief.
- noun
A beginner; a person who is new to a subject, skill, or belief.
A novice (recent convert); a new convert or proselyte; a new monk.
A name given by the early Christians, and still given by the Roman Catholics, to those who have recently embraced the Christian faith, and been admitted to baptism, especially those converts from heathenism or Judaism.
A plant species recently introduced to an area (in contrast to archaeophyte, a long-established introduced species).
به عنوان یک تازهوارد، او در حال یادگیری اصول است.
As a neophyte, she is learning the basics.
تازهوارد ابتدا مشکل داشت ولی اعتماد به نفس پیدا کرد.
The neophyte struggled at first but gained confidence.
معنی فارسی کلمه neophyte
:
فردی که به تازگی وارد یک فعالیت، شغل یا مذهب شده است.
