معنی فارسی nobility
B2 /noʊˈbɪlɪti/طبقه‌ای از جامعه که دارای مقام و امتیازات ویژه است، معمولاً شامل نجیب‌زادگان و aristocracy.
The social class normally associated with hereditary or aristocratic privileges.
- noun
noun
معنی(noun):
A noble or privileged social class, historically accompanied by a hereditary title; aristocracy.
معنی(noun):
The quality of being noble.
example
معنی(example):
نجیب‌زادگان نقش مهمی در جامعه قرون وسطی داشتند.
مثال:
The nobility played a significant role in medieval society.
معنی(example):
نجابت نه تنها به معنای مقام است، بلکه مسئولیتی نسبت به جامعه را نیز به همراه دارد.
مثال:
Nobility implies not just status, but responsibility to the community.
معنی فارسی کلمه nobility
:
طبقه‌ای از جامعه که دارای مقام و امتیازات ویژه است، معمولاً شامل نجیب‌زادگان و aristocracy.
