معنی فارسی nobleman

B2 /ˈnoʊbl̩mən/

مردی با مقام اجتماعی بالا و دارای املاک و ثروت.

A man of noble birth or high social position.

noun
معنی(noun):

A peer; an aristocrat; ranks range from baron to king to emperor.

example
معنی(example):

نجیب‌زاده در یک قلعه بزرگ در حومه شهر زندگی می‌کرد.

مثال:

The nobleman lived in a large castle in the countryside.

معنی(example):

به عنوان یک نجیب‌زاده، او قدرت زیادی در منطقه داشت.

مثال:

As a nobleman, he held significant power in the region.

معنی فارسی کلمه nobleman

: معنی nobleman به فارسی

مردی با مقام اجتماعی بالا و دارای املاک و ثروت.