معنی فارسی nominative
B2 /ˈnɒmɪnətɪv/حالت فاعلی، که در آن اسم یا ضمیر به عنوان فاعل جمله استفاده می‌شود.
The grammatical case used for the subject of a verb.
- noun
- adjective
noun
معنی(noun):
The nominative case.
معنی(noun):
A noun in the nominative case.
adjective
معنی(adjective):
Giving a name; naming; designating.
مثال:
nominative fair use
معنی(adjective):
(grammar) Being in that case or form of a noun which stands as the subject of a finite verb.
معنی(adjective):
Making a selection or nomination; choosing.
example
معنی(example):
در جمله 'او سریع می‌دود'، 'او' در حالت فاعلی است.
مثال:
In the sentence, 'She runs fast,' 'She' is in the nominative case.
معنی(example):
حالت فاعلی برای فاعل فعل استفاده می‌شود.
مثال:
Nominative case is used for the subject of the verb.
معنی فارسی کلمه nominative
:
حالت فاعلی، که در آن اسم یا ضمیر به عنوان فاعل جمله استفاده می‌شود.
