معنی فارسی normative
B2 /ˈnɔɹmətɪv/مرتبط با استانداردها یا معیاری که بر اساس آن رفتار یا نظر درست یا نادرست تعیین می‌شود.
Relating to an ideal standard or model; establishing norms for behavior.
- adjective
adjective
معنی(adjective):
Of or pertaining to a norm or standard.
معنی(adjective):
Conforming to a norm or norms.
مثال:
normative behaviour
معنی(adjective):
Attempting to establish or prescribe a norm.
مثال:
normative grammar
example
معنی(example):
قواعد نرمالیت نحوه انتظار رفتار در جامعه را راهنمایی می‌کنند.
مثال:
The normative rules guide how behavior is expected in society.
معنی(example):
در مباحث اخلاقی، ادعاهای نرمالیت کمک می‌کنند تا مشخص شود چه چیزی درست است.
مثال:
In ethical discussions, normative claims help establish what is right.
معنی فارسی کلمه normative
:
مرتبط با استانداردها یا معیاری که بر اساس آن رفتار یا نظر درست یا نادرست تعیین می‌شود.
