معنی فارسی nutcase
B2 /ˈnʌtkeɪs/دیوانه، فردی که رفتار غیرمعمول یا عجیب دارد.
A slang term for a crazy or eccentric person.
- noun
noun
معنی(noun):
An eccentric or odd person.
معنی(noun):
Someone who is insane.
example
معنی(example):
او گاهی مانند یک فرد دیوانه رفتار میکند.
مثال:
He acts like a nutcase sometimes.
معنی(example):
گفتن اینکه کسی دیوانه است میتواند توهینآمیز باشد.
مثال:
Calling someone a nutcase can be offensive.
معنی فارسی کلمه nutcase
:
دیوانه، فردی که رفتار غیرمعمول یا عجیب دارد.