معنی فارسی nutcase

B2 /ˈnʌtkeɪs/

دیوانه، فردی که رفتار غیرمعمول یا عجیب دارد.

A slang term for a crazy or eccentric person.

noun
معنی(noun):

An eccentric or odd person.

معنی(noun):

Someone who is insane.

example
معنی(example):

او گاهی مانند یک فرد دیوانه رفتار می‌کند.

مثال:

He acts like a nutcase sometimes.

معنی(example):

گفتن اینکه کسی دیوانه است می‌تواند توهین‌آمیز باشد.

مثال:

Calling someone a nutcase can be offensive.

معنی فارسی کلمه nutcase

: معنی nutcase به فارسی

دیوانه، فردی که رفتار غیرمعمول یا عجیب دارد.