معنی فارسی obnunciation
B1تلفظ یا بیان کلمات به شکلی نادرست یا نامشخص.
The act of pronouncing or articulating words, often incorrectly.
- NOUN
example
معنی(example):
تلفظ او از آن کلمه به قدری نامشخص بود که هیچکس نتوانست بفهمد.
مثال:
His obnunication of the word was so unclear that no one could understand.
معنی(example):
تلفظ صحیح برای ارتباط مؤثر مهم است.
مثال:
Proper obnunication is important for effective communication.
معنی فارسی کلمه obnunciation
:
تلفظ یا بیان کلمات به شکلی نادرست یا نامشخص.
